دکتر الهام نادری؛ دارچین: بیماری پارکينسون در سال 1817 میلادی، توسط دکتر جيمز پارکينسون، دانشمند بريتانيايی معرفی شد. نام دیگر این بیماری «فلجِ لرزان» است.
عامل ایجاد بیماری از بین رفتن سلولهای ترشح کننده دوپامین در جسم سیاه مغزی است که در اثر فقدان دوپامین حرکات بدن نامنظم میشود.
ارتعاش و لرزش دست و پا، کندی حرکت، سختی و خشک شدن دست و پا و نداشتن تعادل نشانههای اصلی این بیماری هستند. در واقع بیشتر بیماران مبتلا به پارکینسون با شدت گرفتن این نشانهها به پزشک مراجعه میکنند و بیماری آنها تشخیص داده میشود.
پارکینسون به سراغ جوانها هم میآید
همه ما بیماری پارکینسون را به عنوان بیماری سالمندان میشناسیم. پارکینسون، بیماری مزمن و پیشروندهای است که بیشتر پس از سن 60 سالگی بروز میکند اما پژوهشها نشان میدهد حدود پنج تا 10 درصد بیماران پارکینسونی، جوان هستند.
برای پیشگیری از پارکیسنون سبک زندگی را اصلاح کنید
تحقیقات جدید نشان داده است، خوردن مواد غذایی حاوی نیکوتین، مانند فلفل و گوجه فرنگی و نیز استفاده از غذاهای حاوی چربیهای اشباع نشده و دارای اسید فولیک، احتمال ابتلا به بیماری پارکینسون را کاهش میدهد.
پرهیز از عوامل افزایش دهنده خطر، همچون قرار گرفتن در معرض حشرهکشها و ضربههای مکرر به سر(به ویژه در بوکسورها) در کاهش ابتلا به این بیماری تاثیرگذار است.
پارکینسون درمان قطعی ندارد
پارکینسون، درمان قطعی ندارد، اما داروهای تجویز شده از سوی پزشک، در کاهش نشانههای بیماری موثر است. مشاوره برای کمک به کاهش افسردگی، کار درمانی و گفتار درمانی از دیگر روشهای کمک به بیماران مبتلا به پارکینسون است.
منبع: وبدا
نظر خود را ارسال کنید
با سلام
خط اول درمان غیر دارویی فیزیوتراپی است که با ورزش های تعادلی و ورزش های هدفمند کاهنده ی ارتعاشات به استقلال حرکتی فرد کمک میکند که در متن از ان نامی برده نشده است.
سلام
خانواده دارچین از توجه و نکتهسنجی شما سپاسگزار است. با طرح این موضوع از سوی شما، به زودی در مطلب جداگانهای به درمان غیردارویی پارکینسون خواهیم پرداخت.