پدر و مادرهای جدید بخوانند

پدر یا مادر بودن کار آسانی نیست، اما خوب شاید بشود گفت، پدر یا مادر بودن، ارزشمندترین و مهمترین کار روی زمین است. برای کسانی که برای نخستین بار پدر و مادر می‌شوند، شاید این کار، یک تجربه طاقت‌فرسا و سخت به نظر برسد. این نخستین باری است که می‌خواهید وقت‌تان را دربست در اختیار یک موجود کوچک بهانه‌گیر قرار دهید. موجودی که نه زبان‌ش را می‌دانید و نه می‌توانید نسبت به او، بی‌تفاوت باشید. اگر پا در راه مادر و پدر شدن گذاشته‌اید، بهتر است پیش از شروع این سفر طولانی، راهنمای دارچین را مطالعه کنید.

از زمان‌تان درست استفاده کنید

زمان، گرانبها‌ترین چیز برای شما تازه پدر و مادرهاست. از زمان‌تان بهترین استفاده را ببرید و آن را مدیریت کنید، به قول غربی‌ها Make the Most of Time!  شما علاوه بر زمانی که به فرزندتان اختصاص می‌دهید، لازم است به کارهای روزمره، شغل بیرون از خانه، مدیریت خانه و رسیدگی به خودتان زمان مناسبی اختصاص دهید. البته این کار، اصلا آسان نیست اما به تجربه، وقت‌های مرده را کشف می‌کنید و برای‌شان برنامه‌ریزی می‌کنید.

یکی شوید

با همسرتان هماهنگ باشید، سعی کنید طوری برنامه‌ریزی کنید که از دوباره کاری یا انجام کارهای موازی، جلوگیری شود. برنامه‌های مهم شخصی‌تان را فراموش نکنید. چون پدر و مادر بودن، کاری است که حالا حالاها دست از سرتان برنمی‌دارد، پس قرار نیست که انرژی و زمان شما تمام و کمال فدای بچه‌داری شود. ممکن است برای هماهنگی برخی برنامه‌ها، با همسرتان اختلاف نظر داشته باشید، اما هیچ‌وقت در مقابل فرزندتان (حتی اگر کمتر از شش ماه دارد) با هم بحث و دعوا نکنید.

حرف بزنید

حرف بزنید و بشنوید. با همسرتان درباره احساسات، نیازها و نگرانی‌هایتان در امور فرزند، صحبت کنید. به نگرانی‌ها و نیازهای همسرتان اهمیت بدهید.  با کودک و نوزادتان هم صحبت کنید. به او فرصت بدهید، تا محبت کلامی شما را دریافت کند. در سنین بالاتر، یعنی زمانی که کودکتان به سن سه چهار سالگی رسید، با او هم صحبت کنید. هم احساستان را بگویید و هم دلخوری‌ها و خواسته‌هایتان را. اجازه دهید فرزندتان از همین سن، مسئولیت پذیر بار بیاید.

سازگار باشید

سعی کنید خودتان را با کودک و شرایط کودک، سازگار کنید. شاید قوانین شما، که سال‌های زیادی با آن‌ها زندگی کرده‌اید، با آمدن فرزند، معنای خود را از دست بدهند. شاید ساعت خواب شما، تغییر کنید. شاید دوش روزنه شما، به مراسمی برای شستن لباس‌های نوزادتان تبدیل شود و هزار شاید دیگر. اگر می‌خواهید روحیه‌تان آسیب نبیند، از همین حالا، تمرین کنید تا انعطاف‌پذیر باشید.

دوستی با شرایط مشابه پیدا کنید

دوستی پیدا کنید، که شرایطی مشابه شما را تجربه می‌کند. حضور یک دوست با شرایط مشابه، به شما فرصت می‌دهد تا هم درباره مسائل نوزادتان با هم مشورت کنید و هم نگرانی‌ها و شادی‌هایتان را با هم به اشتراک بگذارید. شاید اولین قدمی که فرزند شما بر می‌دارد، برای همکار همچنان مجردتان جذابیتی نداشته باشد و نتوانید شادی‌تان را با او تقسیم کنید.

بهترین پزشک را انتخاب کنید

بعد از انجام پرس‌وجو و تحقیق درباره پزشک اطفال، بهترین پزشک برای نوزاد شما، همان پزشکی است که شما کاملا می‌توانید به او اعتماد کنید. پزشکی که زمان کافی برای شنیدن صحبت‌ها و نگرانی‌های شما داشته باشد. در دسترس‌تان باشد و تجربه خوبی در رسیدگی به اطفال داشته باشد.

محدودیت‌ها را بشناسید و بپذیرید

هیچ فرد عادی، نمی تواند به تنهایی با وجود یک شغل تمام‌وقت و بدون همکاری همسر یا پرستار بچه، خانه را مدیریت کند و به همه برنامه‌های پیش از صاحب فرزند شدن نیز رسیدگی کند. اگر شما از آن دسته افرادی هستید که همیشه خانه تمیزی داشته اید، قبول کنید که در شرایط فعلی، ممکن است ظرف‌های شام یک شب، نشسته باقی بماند. شاید حتی وقت کافی برای اصلاح نداشته باشید، اعتماد به نفس‌تان را از دست ندهید و این محدودیت‌ها را بپذیرید. شاید حتی به خاطر بچه، ناچار باشید، تا یک سال، سفرهای طولانی را فراموش کنید. اما بزرگ کردن یک نوزاد، ارزش همه این محدودیت ها را دارد. شیرینی آن را زمانی درک می‌کنید که برای نخستین بار، نام‌تان را از زبان کودکتان بشنوید.

فریاد زدن، ممنوع

برای خودتان و همسرتان یک قانون بگذارید: غر(درد و دل) زدن آزاد، اما فریاد زدن ممنوع. مهم نیست که چه اتفاقی در خانه افتاده، چقدر خسته یا بی حوصله شده‌اید، برای آرام کردن خودتان، کمی غر بزنید اما فریاد زدن را فراموش کنید. تنها فایده فریاد زدن، ترساندن کودک است. نوزاد، حتی پیش از دنیا آمدن، در شکم مادر، از شنیدن صدای فریاد، دچار تپش قلب شده و وحشت می‌کند. پس فریاد زدن را کاملا فراموش کنید.

استراحت کنید

شاید، شما هیچ وقت نتوانید از شغل پدر و مادر بودن، مرخصی بگیرید، اما بد نیست، هراز چند گاهی از خانواده یا پرستار بچه کمک بگیرید تا یک شبانه‌روز با همسرتان تنها باشید. در طول زمانی که استراحت می‌کنید، استرس نداشته باشید. این استراحت کوتاه، انرژی شما را برای نگهداری از کودکتان، چند برابر می‌کند.

عشق بورزید

سعی کنید درباره فرزندتان، همسرتان و محیط اطراف، دل‌خوشی‌های کوچک را پیدا کنید، لذت‌های کوچک را کشف کنید و عشق بورزید. این کار در زندگی شهری و پر استرس، به شما و فرزندتان آرامش می‌دهد. یک نوزاد حتی از لحن گفتار شما، می‌تواند آرامش یا استرس را دریافت کند.