يك كارشناسي ارشد روانشناسي گفت: كودك زير دو سال هنوز ارتباط زيادي با اطراف خود ندارد اما میتوان با غصهگویی مهارتهای خاصي را به او آموزش داد. قصه گويي براي كودك زير دو سال در رشد زباني و ارتباط مادر و فرزند موثر است.
به گزارش دارچین به نقل از وبدا؛ وجيهه ابراهيمي با بیان این مطلب گفت: قصهگويي يك نوع انتقال آموزشها و تشويقهاي بزرگسالان به زبان كودكي است. همه قصهها از قصههاي كهن مادربزرگها تا قصههاي امروزي، آموزشهاي خاصي را بطور غير مستقيم به كودكان ميآموزد. ترسها، اضطرابها، آرزوها و آنچه كودك در فكر و خيالش دارد از طريق قصه به او منتقل میشود.
او ادامه داد: در بسياري از اوقات، از قصهگويي براي كودكان به منظور ارائه آموزشهاي اجتماعي و يا درمان مشكل آنها استفاده ميشود. بدين معنا كه كودكان براي كنار آمدن با مشكلاتشان با شخصيت اصلي قصه، همزاد پنداري كرده، حل مساله ميكنند و يا از آن درس ميگيرند.
به اعتقاد ابراهیمی، از طريق قصهگويي بسياري از آموزشها، مهارتهاي زندگي، مهارتهاي اجتماعي، كنار آمدن با ترسها و اضطرابها و ارتباط با همكلاسيها آموزش داده ميشود.
اين كارشناسي ارشد روانشناسي گفت: در بسياري از داستانهايي كه بهصورت روتين گفته ميشود و روانشناسان روي آنها كار ميكنند، قصه بر اساس مهارتهاي عقلاني كودك گفته ميشود و مشكلات مقاطع مختلف سني نظير پيش دبستاني و دبستان را بررسي ميكنند. گاهي مادرها نيز ناخودآگاه از اين مهارت استفاده ميكنند و براساس آنچه كودكشان با آن درگير است و مشكلات و دغدغههاي او، قصههايي ميگويند و يا قصه سرايي ميكنند.
این روانشناس در مورد قصه گويي براي كودك زير دو سال هم معتقد است: قصهگويي براي كودك زير دو سال يك نوع ارتباط محسوب ميشود. ممكن است كودك اصل داستان را متوجه نشود ولي آن را يك چيز دنبالهدار ميداند و همین مهارتهای خاصي به او میآموزد.
به گفته ابراهیمی قصهگويي براي كودكان زير دو سال براي كسب مهارتهاي گفتاري خيلي مفيد است و كودكان آنها را در حافظه خود نگه ميدارند و در همكلامي با ديگران از آن بهره ميبرند: از آنجايي كه كودك زير دو سال هنوز ارتباط زيادي با اطراف خود ندارد، مهارت خاصي از طريق قصهگويي به او آموزش داده ميشود. یعنی میتوان گفت قصهگويي براي كودك زير دو سال در رشد زباني و ارتباط مادر و فرزند موثر است.
نظر خود را ارسال کنید