محمد ضیافتی: دارچین؛ بسیاری از افراد به خاطر ترس از ناخوشایند به نظر رسیدن یا نوعی شرم و خجالت، از خوردن و آشامیدن در حضور دیگران اجتناب میکنند. این ترس بسته به شخصیت افراد، به صورت های مختلفی جلوه میکند. بعضی همیشه نگران هستند تا مبادا غذا قبل از رسیدن به دهان در بشقاب بیفتد، بعضی همیشه نگران پریدن لقمه در گلو و سرفه کردن هستند و می ترسند که مورد تمسخر یا شماتت دیگران واقع شوند.
برای مقابله با این مشکل تنها دو راه وجود دارد: اجتناب از خوردن و آشامیدن بیرون از منزل و یا کنار آمدن با این مشکل.
همه ما میدانیم که بخش بزرگ و مهمی از برقراری روابط اجتماعی در زمان صرف وعدههای غذایی شکل میگیرد. برای مثال ملاقاتهای مهم کاری و خصوصی معمولا در هنگام صرف وعده ناهار و یا شام صورت میگیرد. همچنین دیدارهای کوتاه صمیمی با دوستان و آشنایان معمولا در هنگام صرف عصرانه برنامهریزی میشود. به همین دلیل اجتناب کامل از خوردن و آشامیدن در محیط خارج از خانه میتواند به روابط اجتماعی و توانایی برقراری آنها لطمه بزرگی وارد کند.
نکاتی که در ادامه این مطلب دارچین میخوانید در چیره شدن بر ترس از خوردن و آشامیدن در حضور دیگران به شما کمک میکند:
از خودتان سوال کنید؛
بسیاری از اضطرابها، تردیدها و ترس و وحشتهای درونی ما نسبت به جلوههای بدیهی زندگی روزمره ریشه در باورهای غلط ما دارند. برای مثال در مطالب مربوط به زیبایی و سلامت اتدام معمولا از تصاویر نه چندان واقعی برای ناخوشایند نشان دادن پرخوری و اضافه وزن استفاده میشود. بسیاری از افراد با به خاطر سپردن این تصاویر، آنها را به عنوان الگویی برای اجتناب از دیده شدن در حال خوردن و آشامیدن قرار میدهند تا از -پرخور به نظر رسیدن- در چشم دیگران جلوگیری کنند.
رسانه ها تاثیر بسیار عمیقی بر این دسته از عادتهای فردی ]در افراد مختلف به خصوص نوجوانان[ دارند و باعث بوجود آمدن بعضی باورهای غلط و انتقال آنها به دوران بزرگسالی میشوند. شاید شما هم افرادی را دیده باشید که در هنگام خوردن و آشامیدن برای حفظ ظاهر و خوشایند به نظر رسیدن با احتیاط عجیبی عمل میکنند و باعث جلب توجه هرچه بیشتر از سمت دیگران میشوند.
اما باید بدانید که عادی بودن و عادی به نظر رسیدن بهترین راه حل برای کسانی است که از جلب کردن توجه دیگران به سمت خود ]بخصوص در هنگام غذا خوردن[ واهمه دارند. جالب است بدانید که افراد پراشتها و افراد کماشتها بیشتر از دیگران دچار این مشکل میشوند به این دلیل که از قضاوت دیگران نسبت به ظاهرشان واهمه دارند.
در خیلی از موارد ریشه این ترس در جای دیگری قرار دارد. برای مثال برخی افراد نسبت به نورهای شدید و یا محیطهای پر ازدحام حساس هستند و در صورت قرارگرفتن در این محیطها دچار احساس تشویش و نگرانی میشوند. بنابراین به عنوان اولین قدم مشکلتان را بشناسید.
واقع بین باشید؛
به خودتان بقبولانید که عمل خوردن و آشامیدن به زیبایی شما لطمه نمیزند. این احساس شرمساری به زیبایی و ظاهر شما مربوط نمیشود چون این ترس تنها در هنگام صرف غذا در حضور دیگران بروز میکند. پس متوجه باشید که پایه و اساس این ترس با ظاهر شما هیچ ارتباطی ندارد. سعی کنید عمل خوردن و آشامیدن را مانند همه عادات روزمره به عنوان بخشی از ملزومات عادی زندگی روزمره بپذیرید.
به اطرافتان توجه کنید؛
این واقعیت را بپذیرید که همه افراد معایب و محاسن خاص خودشان را دارند. به محیط اطراف و دیگران توجه کنید و درک کنید که افراد صرفنظر از معایبشان در هنگام غذا خوردن عادی و مانند یکدیگر به نظر میرسند و هیچکس در هنگام غذا خوردن حرکات دیگری را زیر ذرهبین قرار نمیدهد.
آسان و ساده شروع کنید؛
بهترین و البته تنها راهحل برای از بین بردن عادات غلط ، کنار گذاشتن آنها است. برای شروع یکی از دوستان نزدیکتان را برای یک وعده ناهار و یا شام به رستوران مورد علاقهتان دعوت کنید.
فضای حاکم بر محیط پرازدحام رستوران در کنار سادگی و احساس صمیمیت موجود باعث میشود تا از احساس شرمساری کاذب شما کاسته شود. همچنین اگر نگرانی شما مربوط به نحوه غذا خوردن (و نه عمل کلی غذا خوردن) است سعی کنید تا در دفعات اول از بین غذاهای سادهتر که مخلفات کمتری دارند، یک مورد را برای خوردن انتخاب کنید. به این ترتیب از نگرانی شما در خصوص ریختن غذا روی میز، ریزش ناخواسته غذا از دهان و یا افتادن لقمهها در بشقاب کاسته خواهد شد.
به یاد داشته باشید:
افراد در هنگام غذا خوردن، به نحوه غذاخوردن یکدیگر توجهی ندارند.
پس از تفکر زیاد از حد خودداری کنید و از غذا لذت ببرید !
نظر خود را ارسال کنید