با اضطراب فراگیر چه کنیم؟

اضطراب فراگیر یا دائمی احساسی ناخوشایند و مبهم است که شامل عدم اطمینان،درماندگی، خستگی، عصبی بودن، ترس و نگرانی و تپش قلب می‌شود و در مواردی درمان آن نیاز به تجویز دارو دارد.
به گزارش دارچین به نقل از فارس؛ مهرداد کاظم‌زاده عطوفی گفت: برخی مردم نسبت به درمان دارویی بیماری‌های روانپزشکی واکنش نشان می‌دهند. این در حالی است که به دلایل زیستی برای درمان برخی اختلالات روانی به این داروها نیاز است.

به طور مثال در اختلالات اضطرابی به ویژه اضطراب فراگیر و دائمی دارو درمانی می تواند در کاهش علائم اضطراب موثر باشد.
دبیر انجمن علمی روانشناسی بالینی ایران تأکید کرد: نباید صرف عوارض اولیه، دارو را قطع کرد. از طرفی در صورت عدم سازگاری فرد مبتلا،‌ می‌توان داروی مشابه را جایگزین کرد و در کنار دارو درمانی می‌توان از روان‌درمانی هم استفاده کرد.
او با بیان اینکه روان‌درمانی اختلال اضطراب دائمی به وسیله تکنیک‌های ویژه‌ای امکان‌پذیر است، گفت: این کار از عهده روانشناسان بالینی بر می‌آید. در روان‌درمانی به فرد مبتلا شیوه‌هایی برای مدیریت اضطراب می‌آموزند که روند درمان این اختلال را تسهیل می‌کند.
این متخصص بهداشت روان گفت: برای استفاده از داروها دلایل علمی وجود دارد که نتیجه تحقیقات پژوهشگران حوزه روانشناسی و روانپزشکی است. بنابراین در صورتی که روانپزشک دارویی را برای درمان یک اختلال روانی تجویز کرد نباید مصرف آن خودسرانه قطع شود.
به گفته او همه افراد جامعه اضطراب را تجربه می‌کنند اما‌ درجات آن متفاوت است و در اختلال اضطراب فراگیر با بالاترین شدت آن مواجیم. اضطراب احساسی منتشر، ناخوشایند و مبهم هراس و دلواپسی با منشاء ناشناخته است، که به فرد دست می‌دهد و شامل عدم اطمینان، درماندگی و برانگیختگی فیزیولوژی است.
همچنین احساس خستگی، عصبی بودن و بی‌قراری، ترس و نگرانی،‌ بی‌خوابی یا بدخوابی،‌ تپش قلب و تنفس نامنظم و سریع،‌ عرق کردن،‌ سردرد و سرگیجه،‌ مشکل در تمرکز و حافظه،‌ لرزش یا پرش عضلات و تکرر ادرار علائم آن است.